2.5.05

Gæda fár(án)leg LÆTI...
.......Hvar á ég að byrja?
Jú ég held það sé bara við hæfi að hefja pistilinn á KÆRI SÁLI!!!....
Klukkan er að ganga þrjú að nóttu til, ég var að borða kvöldmatinn rétt áðan, er að deyja úr þreytu en samt svo upptjúnuð að ég bara VARÐ að veita mér ákveðna spennulosun með þessu pári...

Dagurinn byrjaði svo sem vel....keypti mér sjóveikistöflur, át heita og velbakaða kringlu og drakk kakómjólk. Skellti mér í hvalaskoðun með 49 Ungverjum og þremur fararstjórum og sá Hrefnu sem heitir Miriam.

En um borð í bátnum þá hófust herlegheitin. Fararstjóri nr 3 ákvað að HÚN yrði að leiðsegja Ungverjunum sínum, því jú ekki gátu þeir verið í þriggja klukkustunda ferð ÁN leiðsagnar...ok...hvað gerir maður þá...jú maður biður Íslenska gædin um borð vinsamlega um leyfi að fá að taka í hljóðnemann endrum og eins ( það hefði ég gert ) til þess að koma skilaboðum áleiðis...
HVAÐ GERÐI FARARSTJÓRI NR 3 --> Hún HRIFSAÐI hljóðnemann af greyið Íslendingnum í hvert sinn sem sást í Miriam til þess að koma skilaboðum ÁLEIÐIS til sinna.... Þetta leiddi jú til þess að AÐRIR farþegar eiginlega misstu af leiðsögn sem þeir voru búnir að borga fyrir.

Ok...ef ég ætla að týna til allt sem fór úrskeiðis þá á ég aldrei eftir að komast í háttinn...svo til þess að gera rosalegalangasögu svolítið styttri þá skulum við koma okkur að kjarna málsins...Að nokkru sem ég hélt að bara GÆTI EKKI gerst!!!

Eftir hádegi var áætluð ferð í Bláa Lónið, gaman gaman...eða það hélt ég...
Nú...allt í einu stóðum við frammi fyrir því að í ferðina voru mættir 109 einstaklingar fullir af tilhlökkun. Vandamálið var jú það að það hafði bara verið gert ráð fyrir 79!!! Ég er ágæt í reikningi og sá mjög skjótt að þetta dæmi var ekki alveg að ganga upp. Rúturnar gerðu bara ráð fyrir 107 sem þýddi jú að tveir einstaklingar gátu ekki farið með....Nú voru góð ráð dýr...eiginlega bara rándýr...

Því það varð einfaldlega að SKILJA 1 FRÁBÆRAN GÆD EFTIR og einn ekki svo frábæran fararstjóra ( nr 3 )...Mér var svo sem nokk sama um að nr 3 yrði skilin eftir því mér fannst komin tími á að hún kannski-vonandi-mögulega myndi LÆRA eitthvað af reynslunni ef HÚN yrði fyrir barðinu...
En að skilja Brynkusinn minn eftir, hálf hlæjandi yfir herlegheitunum ( og án efa FREKAR SÁTT VIÐ AÐ VERÐA EFTIR, því framundan var FERÐ DAUÐANS) var bara fúllt ( fyrir mig sem þurfti virkilega á liðsmanni að halda)...

Öll stopp sem áttu að vera 15 mín urðu að 30 mín sem leiddi til þess að við urðum bara að bruna framhjá Gunnuhver sem var eiginlega MÖST STOPP... Fararstjóri nr 2 var ekki sátt við 1,5 klst stopp í Bláa Lóninu þar sem það HENTAÐI henni ekki og leyfði sér því að stoppa í 2 klst.
Allt þetta leiddi til þess að fólk var ekki að komast á hótelið sitt fyrr en að ganga hálfátta og átti pantað far í kvöldmat korteri seinna!!!
S.S. ÖMURLEGT....

Það þarf mikið til þess að gera mig reiða...en ég var reið í dag! Fólk er komið hingað til lands til þess að njóta dvalarinnar en lendir í stressferð sökum vanhæfni 1,2 og 3 sem höfðu það eitt að markmiði að sníða ferðina að EIGIN ÞÖRFUM...

Og hvað hef ég lært af þessari ferð?
Jú...ef maður fer í ferð þá á maður EINGÖNGU að notast við leiðsögumenn þess lands sem maður heimsækir því af þessari ferð að dæma þá hefur fólk ekki fengið þá þjónustu sem það keypti.
Nr 1,2 og 3 hafa hnakkrifist fyrir framan fólkið oftar en einu sinni, dregið ferðamennina inn í sín prívat vandamál, eyðilagt allt skipulag sem hefur leitt til þess að ferðin er búin að vera ein stór stressferð í heila 4 daga.

Eftir 6 klst mun ég fylgja 115 Ungverjum úr landi, eflaust hrikalega ánægðir með að vera loks að fara heim eftir glataða ferð...

En þetta er ekki alveg búið ó nei ó nei...því eftir 3 daga mun ég fara í eins ferð...Ég er SVO tilbúin...ójá!!!...þó ég þurfi að læra Ungversku á mettíma..ÞÁ SKAL NÆSTA FERÐ VERÐA FAGMANNLEG! ÉG ÆTLA AÐ RÁÐA ÖLLU...jamm...

Jæja Sáli...mér líður betur og er því farin að sofa..... :Þ